I lived a dream...
Ik zit op het balkonnetje met uitzicht op de Middellandse Zee, gevuld met witte jachten en zeilbootjes. Het inmiddels afgekoelde, zachte zonnetje schijnt en streelt mijn benen. Op de achtergrond klinken ‘the animals – house of the rising sun’ en daarna wat deuntjes van ‘the beachboys’, afgewisseld met wat dirtyhouse en house melodietjes van Mariska. Af en toe wordt dit bruut verstoord door de herrie van wat buren – of eigenlijk álle buren, uit elke kamer klinkt weer wat anders. En dan zijn er nog de buitengeluiden, denk keiharde clubsounds, gillende en tierende Engelsen, zes keer per uur gillende sirenes – we zitten naast het medical centre. In principe handig, je weet maar nooit. Je zult maar van een trap afglijden en je voet zwaar kneuzen. Maargoed. Langzaam droom ik weg, dit is alweer de laatste avond. Wat ontzettend snel ging deze week…
Sunset
Altijd handig. De club was prachtig van binnen, een soort van witte Griekse inrichting, overal groene bladeren en grote, lichtgevende sterren aan de muur en het plafond. In het midden een speciale dansruimte die omringd was met witte Ionische zuilen en daaromheen een lounge-area met wit/blauwe en wit/rode kussens. In het midden van deze danszaal zaten speciale sproeiers die tijdens de ‘Fiesta del Agua’ zouden gaan sproeien. En laat het nou net die avond Fiesta del Agua zijn. Veel van de sproeiers hebben we trouwens niet meegekregen want naar het schijnt begonnen die pas om zes uur en om vijf uur zijn we vertrokken. Dood en doodmoe. En met onze buik vol van alle lelijke dikke Engelse jongens en meisjes. Daarbij kwam nog eens dat alle Engelse meisjes vergeten waren zich aan te kleden. Schuddend vet, vol met putten. Het beeld staat nog steeds op mijn netvlies, bedankt hè. Bah.Nu zal ik jullie niet lastig vallen met een uitgebreide beschrijving van dag tot dag, want dan zijn we vier a4tjes verder nog niet klaar. Wel zal ik een paar memorabele momenten beschrijven, die – hopelijk – perfect de sfeer van Ibiza laten zien.
Het eiland
De eerste dagen was ik werkelijk flabbergasted door de pracht van dit eiland. Ibiza is echt zo ‘overwhelming’ mooi. Overal staan palmbomen – weer eens wat anders dan die eeuwige kastanjebomen –, de zee is kristalhelder, er zwemmen aan de kust allerlei exotische vissen tussen je voeten door – dat leverde overigens een hoop gegil op –, de mensen zijn prachtig zongebruind en oprecht lief en er hangt een fijne sfeer op dat eiland! Onbeschrijfelijk.
Nightlife
We zijn niet elke avond gaan clubben, omdat er zoveel anders te doen was. Uiteraard lagen we geen enkele avond op bed voor vijf uur. Voor nachtrust moet je dus niet naar Ibiza gaan. De clubs die we wel hebben bezocht zijn Amnesia, Eden en Es Paradis. Verder hebben een nacht doorgebracht bij beachcafé Mambo – flesje Smirnoff? 100 euro! 
Vele nachten, avonden en middagen zaten we bij een Nederlandse beachclub genaamd De Tulp. Een beachclub ingericht met fijne loungebanken, véél kussens en hangmatten. Met uitzicht op de zonsondergang. En een ontzettend gulle, aardige Nederlandse eigenaar.
Een avond hebben we zelfs een paar flesjes wijn gekocht en zijn we op de rotsen aan zee gaan zitten met drie jongens uit het hotel. Dat verkrijgen van alcoholische versnaperingen was trouwens een avontuur op zich. De winkels mochten namelijk geen alcohol meer verkopen na 00.00 uur. Toen wij dus – onwetende Nederlanders – rond een uur of 01.00 een supermarkt instapten werden we met wat ‘psssssst’-en en ‘you, come!’s gelokt naar de geheime drankvoorraad achter wat lakens. Daar moesten we snel en zacht aangeven welke drank we wilden en heel snel werden we de winkel uit gebonjourd. Moedig togen wij dus gewapend met onze versgekochte drank naar de rotsen aan de Sunset Strip. Dat het ietwat gammel op de rotsen komen was, hadden we niet helemaal voorzien. Toch zaten we (enigszins) heelhuids op de rotsen, waar we zeker zo’n vier uur hebben gezeten. En met een slokje wijn
worden alle gesprekken altijd heel diep. Je kent het wel.De clubs waren allemaal erg massaal en chic (en apart). Amnesia zat vol met vreemde dansers verkleed als piraten en aardbeien – ik snap de combinatie ook niet. Er liepen ook superveel travestieten rond in hakken waar zelfs ik het niet op zou volhouden. Ook waren er in elke clubs barretjes te vinden met lachgas. Laughing gas, anyone? No thank you. (Eigenlijk klopt ‘laughing gas’ niet eens. Want volgens mij heet dat gewoon nitrous oxide. Maargoed.) In West End was het trouwens ook goed toeven wat betreft het nachtleven. Daar zaten allerlei kleine tentjes naast elkaar met miljoen proppers die je allerlei fijne aanbieding voorschotelden. Zo van ‘If the boys buy a drink, the girls get one free’. Klinkt verleidelijk toch? We hebben, eerlijk gezegd, ook schandalig misbruik gemaakt van ons ‘vrouw-zijn’. Als meisje heb je namelijk veel meer privileges dan een jongen in Ibiza. Denk aan gratis entree, gratis drank, geen toegangsweigering tot clubs, gratis t-shirts, you name it. Schandalig, maar fijn. We like!
Sunset/Party Catamaran cruise
Op dag vijf vertrokken wij met de drie jongens en drie meisjes – en een hoop onbekenden – naar Eivissa (Ibiza-stad). Daar werden we verwelkomd door de Duitse kapitein die zichzelf ‘piraat’ noemde. Niet erg verwonderlijk, hij zag er ook uit als een piraat. Een gezette oude man, volledig in wit gekleed, met grijze baard. En natuurlijk een rood hoofddoekje om zijn – waarschijnlijk kale – hoofd geknoopt. Op de Catamaran, genaamd Magic, waren allerlei netten waar je in kon liggen. Maximaal zeven mensen per net. Met een beetje proppen pasten we dus met Nhung, Ilona en Yvette dus perfect op zo’n net. Voor de oplettende lezer: heel goed, dat zijn vijf mensen. Maar er waren ook anderen die snel ‘ons’ net hadden geconfisceerd – vast Nederlanders. Vanda
ar. Little did we know, dat als er hoge golven waren, al het water door de netten heen plonsde. Schattig hadden we dus allemaal onze handdoeken neergelegd op de boot. Binnen no-time waren die ZEIKNAT. En stonken ze, naar natte hond (of vis?). Yuk. Halverwege de tocht werd het anker uitgegooid en kregen we de gelegenheid te jetskiën en te snorkelen. Daarna was het ‘dinner-time’ en zaten we allemaal braaf aan ons typisch Hollandse kostje. Gekookte aardappelen met kip en sla. Mmm. De avond sloten we af met de dj die keiharde dirty house draaide. Dansend en deinend op de boot ging het volledig los. Prachtig.Hippiemarkt
Ja! De hippiemarkt! Met de reisleiding mee naar de hippiemarkt? Zestig euro. Dat kunnen wij beter dachten we, en dus – jawel – togen wij naar het busstation om de hoek met het plan om wel even zelf bij de hippiemarkt te komen. Spanje is echt geweldig, alleen heel erg jammer van die siësta. Slaap gewoon uit, zó warm is het nou ook weer niet tussen twee en vijf. Wij Nederlanders houden het zelfs vol. Toen wij dus de eerste bustocht succescvol hadden afgelegd, moesten we een uur wachten op de volgende bus. Heel normaal daar, hier in Nederland had het busbedrijf honderd klachten gekregen. Maargoed, wij positivo’s dachten: Goed excuus voor een drankje. In het enige nog geopende cafeetje. (Gelukkig was er nog iets open.) Een uur later met de bus door naar San Carlos en voila; allemaal hippies! Toen ik de bus uitstapte werd ik overweldigd door de geur van wierook, wiet en sandalwood
. We liepen de markt op en plots bevonden we ons in een totaal andere wereld. Superlieve, zongebruinde, mooie en oprechte mensen in de meest fantastische hippie-outfits. Miljoenen briljante sieraden en kledingstukken, die ik uiteraard allemaal wilde hebben. De foto’s ondersteunen mijn beschrijving, want met woorden alleen red ik het niet.De weg terug was trouwens erg fijn. Not. De bus terug reed namelijk niet. Of misschien over een uur, zei de enige persoon in dat dorpje. Prima, maar na een anderhalf uur wachten was er toch echt geen bus. Taxi aanhouden dan maar. Voor een tientje naar het volgende dorpje gereden. Vanuit daar de bus gepakt naar Eivissa en vanuit daar weer naar ons hotel. Ontzettend om dus! Maargoed, it was worth it.
Dat geldt trouwens voor de hele reis. Alles was so worth it! Ibiza was prachtig en absoluut heerlijk. In fact, ik praatte er zoveel over, dat mijn vader demonstratief met een setje oordoppen rondliep…
Ibiza, cocktailnight in Beachcafé de Tulp.
1 opmerking:
wouw! goed beschreven chicka!
I love ibiza!
Een reactie posten